Een van de mooiste ervaringen voor een skiër is een afdaling over een maagdelijke piste (voor de niet-skiërs onder u: een maagdelijke piste is een Hang, die vers besneeuwd is en waar nog niemand anders over naar beneden is gegaan). Als eerste je sporen in de sneeuw achterlaten geeft een soort oerervaring: hier wordt een nieuwe wereld ontdekt. Vanmiddag had ik bizar genoeg eenzelfde soort ervaring op het Drontermeer. Daar lag namelijk 9 centimeter verse sneeuw op (ik heb het nagemeten). Nadat ik bij Noordeinde was opgestapt, hielden na een paar kilometer richting Elburg de schaatssporen opeens op, maar een medeschaatser uit Noordeinde, die hier gisteren ook al schaatste toen er nog geen vlok gevallen was, vertelde me dat we nog een stuk verder konden. Dus daar gingen we: als ware pioniers twee verse sporen trekkend door de diepe sneeuw, over ijs dat ondanks de sneeuwdeken van prima kwaliteit was (zo goed had ik het deze winter nog niet onder de ijzers gehad). Mijn onderbenen waren tot de knieën wit van de uiteengespleten, opgeschaatste sneeuw. Het was echt alsof we aan het skiën waren. Na anderhalve kilometer begon het meer om ons heen echter vervaarlijk te kraken, dus keerden we toch maar weer om.
Avontuur: prima, oerervaringen: nog beter. Maar een natte broek, daar was het toch echt te koud voor.
1 opmerking:
Goed Zwols schaats nieuws. De gemeente heeft op de Dobbe Vijver (bij het winkelcentrum AA landen) voor het eerst in jaren weer een baan geveegd. Het ijs is goed en vanavond gaat de verlichting aan.
Een reactie posten