Opeens kwam er een enorm lawaai van rechts. Even later was de hemel donker. Duizenden gakkende kolganzen schoven tussen de zon en de aarde. Blinde paniek in de kop, leek het wel. Maar na een paar rondjes streken ze weer neer op de akker bij Blokzijl waarvan ze waren opgestegen. Loos alarm in ganzenland. Ik en vele schaatsers met mij waren net te laat om de ganzenzonsverduistering op foto vast te leggen. Misschien was het ook onze schuld wel, dat gedoe in ganzenland. Wij reden even zinloze rondjes op het ijs. De mens en zijn aards gewemel als inspiratiebron voor andere dieren. Het moet niet gekker worden.
Voor mij was het vandaag de eerste officiële schaatstoertocht van het jaar, de Blokzijlermerentocht. Het gebruikelijke rondje van 35 kilometer was gehalveerd, maar het was prachtig. Vooral omdat de zon uitbundig scheen. Vijf rondjes was mijn doel, maar gisteren ben ik tijdens de voetbaltraining door mijn rug gegaan en na drie rondjes rechtopstaand schaatsen ging het niet meer. Het ijs werd bovendien steeds slechter. Het begrip 'uitgetrapte bocht' kreeg vooral in de buurt van Dwarsgracht een geheel nieuwe dimensie. Tijd om te stoppen dus. Geen risico's met het oog op de komende dagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten