Johnny heeft geen graf

Hij is al ruim zes jaar dood maar heeft het eeuwige leven. Verbijsterd was ik vanmiddag, toen ik de Plato binnenwandelde (er ligt geen schaatsijs meer en voor fietsen was het geen weer) en American VI van Johnny Cash zag liggen. Dat kan toch niet? Wel dus. Een spin-off van Unearthed? Niks daarvan, tien nieuwe opnames. Ain't no grave heet deel zes van de American Recordings toepasselijk. 'Johnny's Final Studio Album' staat erop. Maar daar trappen we dus niet in. Stond bij American V niet ook al 'The Final Recordings'? Johnny gaat gewoon door daarboven en producer Rick Rubin heeft blijkbaar een lijntje met God.
De mooiste song op de cd is Cash's vertolking van For the good times van Kris Kristofferson. Een Frans Bauer-tekst op een André Hazes-melodie, maar om van te huilen zo mooi. Er staat één eigen compositie van Cash zelf op Ain't no grave: 1 Corinthians 15:55. 'Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uwe overwinning?', luidt die bijbeltekst. Johnny zingt trouwens: O death, where is thy sting? O grave, where is thy victory?' en in de NBV staat: 'Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?' Hel, graf of dood - wie het weet mag het zeggen. Maar de boodschap is duidelijk: over een jaar of vijf verschijnt American VII. Praise the Lord!