Als je er goed over nadenkt is het natuurlijk waanzin: 's ochtends om zeven uur in de auto stappen, 135 kilometer rijden naar Ibbenbüren, vervolgens op de racefiets stappen en 135 kilometer fietsen en zes uur later na twee Bratwürste met patat vervolgens weer 135 kilometer in de auto naar huis. Okee: ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een flinke voorraad Duits bier in te slaan. En de Tecklenburg Rundfahrt is een prachtige tocht (afgezien van die energiecentrale die eruit ziet als een kerncentrale maar het niet is, geloof ik, al meenden we op een gegeven moment wel smeltende splijtstaven te ruiken).
Wonderbaarlijk genoeg is deze toertocht veel rustiger dan de Amstel Gold Race, terwijl de hellingen heviger zijn (minder lang, maar een stuk steiler met pieken tot 25 %), de omgeving nog mooier, het inschrijfgeld veel lager (7 euro), geen halvezolenfeesttent na afloop maar een rustig terras, een prima organisatie en uitstekende douches om het zweet weer van het lichaam te spoelen. En het is dus ook nog eens dichterbij voor mensen uit het Noorden en het Oosten, waar zoals bekend de wijzen vandaan komen. Maar goed, het blijft rationeel bezien wel een merkwaardige hobby natuurlijk. (Wat meer weer eens bewijst dat de rede helemaal niet zo belangrijk is als drijfveer voor ons handelen als we graag denken.)
1 opmerking:
Volgend jaar, ga ik hem ook fietsen. Verder niet teveel ruchtbaarheid aan geven, voor dat de meute als een stel sprinkhanen zich ook in ibbenburen nederzet.
Een reactie posten