Afgestraft

De toekomst laat zich niet voorspellen of naar de hand zetten. En zeker niet door zulke nietige wezentjes als wij. Al onze plannenmakerij, of het nu het stimuleren van de economische ontwikkeling betreft of het tegengaan van de opwarming van de aarde, is niks anders dan een goedbedoeld (althans, daar gaan we maar even van uit) pogen dat hopelijk tot het gewenste resultaat leidt. We geven het de schijn van wetenschap door onderzoek te doen en er allerlei fraaie theorieen bij te ontwikkelen, maar uitendelijk komt het allemaal neer op 'God zegene de greep'.
Dat is een lange en wellicht wat merkwaardige inleiding op mijn fietstochtje van vanmiddag. Volgens de voorspellingen zou het vandaag heerlijk lenteachtig weer worden. Zon, een beetje wind uit de richting oost/noordoost en een graad of 7. Vertrouwend op het weerbericht was ik van plan daar eens even optimaal gebruik van te maken door om half twee op de trein te stappen naar Hardenberg (oost/noordoost) om vanaf daar lekker voor de wind uit, vrolijk fluitend en zingend, met de handjes losjes op het stuur, naar Zwolle terug te fietsen. Onderweg even de Lemelerberg meepikken, de vogels groetend (die weer steeds luidruchtiger worden), en af en toe even uitrusten van het nietsdoen op een bankje in de lentezon.
Maar de wind waaide dus niet uit oost/noordoost maar uit het noordwesten. En hij waaide niet een beetje maar een boel, dus van het fijne freewheelen kwam niks terecht. En die zon die scheen dus ook al nauwelijks. En het was geen 7 graden maar 3,5. En op het bankje was het stervenskoud. En die vogels hoorde je niet door de steeds harder wordende, gierende kutwind.
Conclusies: 1. mijn luiheid afgestraft en 2. wij armzalige idioten kunnen niet eens een halve dag vooruit goed voorspellen.