Vleeshouwerij Den Alensloot, Steun de Nierstichting, Vacansoleil, De Veluwerijders, een groepje Kelme-renners, Manhattan's Wellness & Healthclub, Toerclub Swolland, een volgwagen van AG2R, een blonde paardenstaart in een roze pakje, Bakkerij 't Belegde Broodje, daar zijn de Veluwerijders weer, twee zwarte Campagnolo's met behaarde benen, Simpelveld Verzekeringen, Bikeshop Stappenbelt, Aluminium Kozijnen van Stevenijnen scheelt u enkele Dozijnen, Hanzerenners Zwolle, Slagerij Dunning, en nog veel meer. De Amstel Gold Race dus. De teksten op de tricots vertellen het halve verhaal."Denk eraan: rode fietskleren altijd wassen met Robijn Fleur & Fijn", roept een vrouw bovenop de Keutenberg. Dat is voor mij bedoeld, een tekstloze renner met rode sokken, nog rodere beenstukken en een rood jasje. Ik kan er na 150 kilometer nog om lachen, want ik ga nog steeds als een speer. 'Links, links', roep ik naar die trage padden op de helling, maar het helpt niet. Ik moet grasmaaien en rij bijna een oudere mevrouw van de sokken. 'Opzouten', denk ik. Ze duikt vlak voor me letterlijk de berm in. Moet je ook maar niet op de weg gaan lopen tijdens de Amstel Gold.
Ook op de slotklim naar Cauberg is het dringen, schelden en uitwijken voor omvallende renners. Geen waardig slot van een mooie dag. Dan nog maar even alleen door naar de Doodeman, de klim der Limburgse klimmen. Vlakbij de Keutenberg, maar dan erger (800 meter tegen 9,6 % gemiddeld). Om duistere redenen wordt de Doodeman (waar ooit slaven stierven, die op weg waren naar Mosa Trajectum) zelden opgenomen in tochten en wedstrijden.
De weg schiet recht omhoog
verlaten
zonder mededogen
De benen lopen smerig vol
op een zwarte muur
zonder stenen
Vijftien procent
kramp in de kuiten
Achttien procent
brand in de bovenbenen
Twaalf procent
tien
acht
bevrijding
En dan die laatste, dodelijke tien
Er bloeien paardenbloemen
op de Doodeman.
1 opmerking:
Joppie, jij krijgt nooit reacties en M. wel. Dat vind ik zielig. Je schrijft mooie stukken!!
Een reactie posten