Op de top van de Puig de les Serres is de aarde alweer opgebroken. Het zaaigoed ligt nog in de schuur, maar de ploeg heeft reeds diepe voren in de berg getrokken. De vorst is hier maar zwak en de rode klei vet als de weldoorvoede zwijnen, die de boer nu vreugdevol bejaagt.
Geen ijs maar bergen, denkt de fietser.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten