Rocacorba

De klim naar Rocacorba, dus. Dat leek me een mooie uitdaging op de laatste dag van 2012. De Spanjolen (pardon Catalanen) hebben hem per kilometer bewegwijzerd alsof het Alpe d'Huez is, maar rekenen kunnen ze niet (wat dan weer weinig vertrouwen wekt voor een eventueel onafhankelijk Catalunya, maar dit geheel terzijde).
Volgens het bord op de top worden er 881 hoogtemeters overbrugd in 13,8 kilometer. 'Pendent mig 6,50 %', aldus de Catalaanse rekenmeester. Als je dan toch twee cijfers achter de komma wil geven, doe het dan correct, te weten 6,38 procent. Maar ook die 881 hoogtemeters kloppen niet, want de klim start op 179 meter en de top ligt op 970 meter.
Ik moet bekennen dat ik niet weet wat er precies op het bord bij kilometer nul stond, want ik was weer eens verkeerd gefietst en kwam na een grindweg uit bij kilometerpaal 1 (waarvan ik dus dacht dat het de start van de klim was - ook dom ja, ik weet het). En op de terugweg ben ik eerder afgeslagen naar Camos om via de schitterende heuvelweg via Palol de Revardid zoveel mogelijk van de C66 af te snijden. Want de aanloop naar de Rocacorba leidt, als je vanuit Girona komt en in Banyoles wil beginnen, over een tweebaansautosnelweg, waar je over de vluchtstrook schijnt te mogen fietsen.
Hoe dan ook, op 89 meter hoogte start de klim niet, tenzij de Catalanen hem in Banyoles in een heel diepe parkeergarage laten beginnen.
Dat alles neemt niet weg dat het een klotencol is. Licht stijgend in het begin, een paar kilometer boven de 10 procent, en steeds wisselend (met zelfs stukjes afdaling) waardoor je nooit in je ritme komt. Mooi is wel het uitzicht op de plekken waar de bomen even wijken: het dal en de zee ter linkerzijde, een ander dal en de Pyreneeën ter rechterzijde.
Je komt langs het oude Romeins dorp Vilouba (waarvan de fundamenten zijn opgegraven), een hunebed uit het derde millennium voor Christus, het pittoreske Pujarnol (met minder pittoreske honden), een eenzame twaalfde-eeuwse kerk, en het wonderlijke plaatsnaambordje Biert dat een 't' te veel heeft en een dorp te weinig, want er is in de wijde omtrek geen huis te bekennen.
Hoe dan ook, over de laatste 12,8 kilometer van de klim (780 hoogtemeters, dus gemiddeld stijgingspercentage van 6,1 %) deed ik 57 minuten en 20 seconden.
Nee, de Sint is nog steeds niet langsgeweest.

Naschrift: Vandaag heb ik het beginbord ontdekt en inderdaad: de bewegwijzeraar kon niet rekenen. De klim begint op 179 meter. De eerste kilometer klimt de klim derhalve welgeteld 0 hoogtemeters, wat neerkomt op een stijgingspercentage van 0%. Jaja! Overigens heb ik middels het nafietsen van de eerste kilometers vandaag ook even uitgerekend wat mijn Strava-tijd zou zijn geweest, als ik op Strava had gezeten. De Strava-klim is tien kilometer lang en vanaf het Strava-beginpunt stijgt de Rocacorba gemiddeld 7,4 procent. Mijn herziene tijd is 52 minuten en 41 seconden, wat nog geen 11 minuten langzamer is dan Marijn fietst en waarmee ik zelfs de vijfde vrouw zou zijn als ik een vrouw was, wat dus ook al niet het geval is. Maar dit alles geheel terzijde.