Hardloper Huizenga - Het verhaal van een vergeten wonderatleet

Het is eindelijk zover: mijn boek over de legendarische Groningse hardloper Louwe Huizenga is klaar en ligt in de winkels. Hardloper Huizenga - Het verhaal van een vergeten wonderatleet is verschenen bij LJ Veen en kost 17,50 euro (174 blz.; dat is dus slechts tien cent per bladzijde). Er is ook een website over het boek met laatste nieuws, recensies, reacties en dergelijke: www.hardloperhuizenga.nl. Koop dat boek!

Column DvhN: Topsport

Het is nu tweeënhalf jaar geleden dat mijn vriendin en ik nieuwe racefietsen kochten. Mijn oude barrel was na vijftien jaar trouwe dienst hoognodig aan vervanging toe en het leek M. ook wel leuk om af en toe eens een rondje mee te fietsen. Ik had beter moeten weten. M. had toen al de gewoonte ontwikkeld om elke dag op mijn oude mountainbike naar haar werk te gaan. Op zich niks bijzonders, ware het niet dat de afstand tussen haar woon- en werkplek ruim 20 kilometer bedroeg. Het kwam regelmatig voor dat M. enigszins verbaasd opmerkte dat andere fietsers zo langzaam reden. "En ik haal ook af en toe racefietsers in", voegde ze er achteloos aan toe.
Al tijdens onze eerste fietsvakantie in Italië – we hadden die racefietsen net twee weken – werd ik elke dag door M. naar de kloten gereden, zoals dat in algemeen beschaafd wielerjargon heet. Ze begon er steeds meer lol in te krijgen en ging bij een toerwielerclubje rijden. Maar ook daar ging het M. zelfs bij het snelste mannengroepje al gauw te langzaam. Ze bleek in de wieg gelegd voor fietsen, al kwam ze daar helaas pas na ruim een kwart leven achter.
Vorige zomer reed M. haar eerste wedstrijdje en sinds drie maanden volgt ze serieuze trainingsschema’s. Ze is nu 30 en gaat proberen alsnog de top te halen. Afgelopen weekeinde mocht ze meetrainen met de ploeg van Leontien van Moorsel; ze kon moeiteloos meekomen. Ik leef opeens samen met een topsporter.

Column DvhN: De Omloop

Ik kan natuurlijk nog een keer gaan uitleggen waarom Charles Darwin (wetenschap – theorie – kennis) en Genesis 1 (religie – verhaal – ervaring) prima met elkaar te verenigen zijn. Of betogen dat we elkaar dankzij de pseudo-wetenschappelijke toekomstvisioenen van allerhande economen en andere onheilsprofeten in recordtempo naar de verdoemenis aan het praten zijn. Maar gelukkig zijn er sinds zaterdag weer belangrijker zaken om ons druk over te maken: het is weer koers. Het wielerleven begint elk jaar, zoals bekend, met de Omloop Het Volk. Daar kunnen de Ronde van Quatar, de Ronde van Californië en al die andere rare wedstrijden ver weg niks aan veranderen. (En dat de Omloop Het Volk tegenwoordig de Omloop Het Nieuwsblad wordt genoemd – ach, Donar schijnt ook Capitals te heten…)
Het was een prachtige seizoensopening, zaterdag. De Rabobank was machtiger dan ooit tevoren (wat natuurlijk meteen weer stof tot nadenken biedt), maar Erik Dekker toonde zich gelukkig net zo’n slechte ploegleider als Erik Breukink. Dus we kunnen nog dagenlang napraten over hoe onbenullig onze oranjehelden de kansen op een vroege overwinning nu weer hebben verprutst. Aangestoken door al die wielrenners op de Vlaamse heuvels, heb ik zelf zondag voor het eerst dit jaar de Sallandse Heuvelrug opgezocht, met onder meer de gruwelijke beklimming van de Motieweg. Laat die Alpe d’Huez maar komen! Gelukkig was ik op tijd thuis om te zien hoe Karsten Kroon weer eens net niet won, in Kuurne. Nu nog even het eerste dopinggeval en we zitten er weer helemaal in.
Het is koers. Het leven is weer begonnen.