Zo

Zo. Nu geen gezeik meer over dat ik nooit wat zou posten, ja!? Het is net als met het klimaat: ik post schoksgewijs.

Column DvhN: Rookverbod

Het is natuurlijk ook volstrekt belachelijk en zeer betreurenswaardig, dat rookverbod. Nooit meer wakker worden van de stank van stinkende kleren na een avondje stappen. Geen doorwaakte nachten meer vanwege de onstuitbare hoestbuien, de gratis toegift bij het meeroken in de kroeg. En wat te denken van de katers! Mede niet-rokers zullen kunnen beamen dat die een stuk intenser zijn door de toegevoegde waarde van verbrande tabak. Vooral de combinatie van een flinke lading herfstbokjes met van die naar vanille geurende aromasigaartjes is altijd goed voor een onwaarschijnlijk knallende kick waar eigenlijk geen pilletje tegenop kan. Altijd al benieuwd geweest welk stofje daar precies nu verantwoordelijk voor is. Maar goed, dat zal nu wel niet meer onderzocht worden. Ook de wetenschap krijgt harde klappen door dat onzalige verbod.
Het is allemaal de schuld van de anti-rookmaffia en die gezondheidsfreaks. En dat terwijl onze rokende medemens toch een toonbeeld van tolerantie is. Nooit te beroerd om je ook een trekje aan te bieden of zelfs een hele sigaret! En ook als je daar nors voor bedankt, word je toch altijd nog ruimhartig getrakteerd op die gracieus kringelende rookkolommen die het reukorgaan kietelen als de geur van natte straten na een zomerbui. Heb je eens een onsmakelijk gerecht in een chique restaurant? Niet getreurd! Er is altijd wel zo'n sympathieke pafkees die je smaakpapillen verdooft met wat rookwolkjes. En dat gewoon gratis en zonder dat je erom hoeft te vragen, en - zeker niet onbelangrijk - ongeacht ras, geloof of geaardheid van de meeroker!
Waar vind je nog zulke onbaatzuchtige naastenliefde als bij de tevreden roker?!

Column DvhN: Bekentenis

Ja, ik ook. Als ik terugdenk aan al dat afschuwelijke bedrog overvalt me een diep gevoel van schaamte. Het spijt me zo. Ik voel tranen opkomen. Het begon op een zaterdagmiddag in april 1996. Met VVK zaterdag 4 voetbalde ik tegen Potetos 2. De strijd om de vierde plek in de reserve zesde klasse P was meedogenloos. En ik stond vol doping in het veld: mijn alcoholpromillage zal hoger dan twee zijn geweest na een nacht stevig doorhalen. We wonnen dik en ik scoorde twee keer.
Toen ik bij deze krant kwam werken, ging het van kwaad tot erger. Ik schat dat bijna tien procent van mijn stukjes met behulp van stimulerende middelen tot stand is gekomen. En waar ik me nog het meest voor schaam: dat ik elke twee weken op deze plek mag schrijven, is een direct gevolg van alcoholslikken. Ik schreef destijds tv-columns. Hoe later op de avond en hoe meer bier achter de kiezen, hoe beter de stukjes werden. Sorry collega's, mijn promotie naar deze plek was te danken aan vals spel.
Lange tijd hield ik mezelf voor de gek met het idee dat iedereen het deed. Journalisten zijn grootverbruikers, zei ik tegen mezelf. Bètablokkertje, jointje, borrel, lijntje coke: je gaat er veel losser en smeuïger door schrijven. Remmingen vallen weg en je durft veel meer. Maar doping is en blijft natuurlijk bedrog. Dank jullie wel, Bjarne Riis en Erik Zabel, dat jullie me dat hebben doen inzien.
Hoe het nu verder moet, weet ik niet. De hoofdredactie en u, lezers, moeten maar beslissen of ik nog te handhaven ben bij deze krant. Ik ben bereid alle consequenties te aanvaarden. Het spijt me zo.

Column DvhN: Korte rokjes (2)

Het kan natuurlijk zo zijn dat er niks klopt van al die voorspellingen. Het zal niet de eerste keer zijn dat de toekomst zich niet voegt naar onze verwachtingen. Wij memoreren uit het recente verleden: de plotse teloorgang van het Rode Gevaar, de millenniumbug, 99 procent van alle voorspellingen voortkomend uit economische theorieën, de ineenstorting van de wereld na 9/11, de bodemdaling in de Waddenzee, en (vooruit, speciaal voor Marianne Thieme en haar geloofsgenoten) de wederkomst des Heren vóór het jaar 2000.
Nou weet ik ook wel dat die paar weken zomerweer in april en mei nog niet zoveel zeggen. Maar toch. Stel nou dat die klimaatverandering een flink tikkie sneller gaat dan de dames en heren wetenschappers nu denken. Heb je net een mooi huis gekocht in Blauwestad, is het water alweer verdampt voordat je je hengeltje hebt kunnen uitgooien. Of weggevaagd door een vloedgolf natuurlijk. Dat de korte rokjes dan al in maart uit de kast en om de heupen kunnen, lijkt me een wat schrale troost. Straks blijkt nog - moge God het verhoeden! - dat we tóch twintig jaar eerder hadden moeten luisteren naar dat langharige, werkschuwe, linkse tuig op geitenwollen sokken dat in de jaren tachtig al het milieuonheil predikte.
Het probleem is dat we veel minder weten dan we denken. Werd een paar jaar geleden nog verkondigd dat de Theorie van Alles bijna rond was, inmiddels wordt in de astronomie weer getwijfeld aan alles. Om een voorbeeld te geven: van 96 procent van het heelal hebben we geen flauw idee waar het uit bestaat. De menselijke maat is nu eenmaal een zeer beperkte. Misschien moeten we eerst maar eens beginnen ons naar dat gegeven te gedragen.