Omdat je bij dit achterlijke geweblog blijkbaar geen substantiele bijdragen mag leveren hier het vervolg van de vorige bijdrage:
3. In plaats van alle pijlen op de bioindustrie te richten, gaat de Partij voor het Vee zich druk maken over halal-vlees, de jacht en de bontkraag van Bea. Wat een hypocriete nonsens. Het lijden van een halal-geslacht varken (ja, dat kan niet, ik weet het echt wel, IK ben niet dom) is echt niet groter dan een varken dat zich een verdoving moet laten welgevallen, alvorens als heerlijk doorregen speklapje op mijn bord te belanden (rode bietjes erbij en smullen maar!)
4 en slot. Wat de Partij voor het Vee vergeet is dat de moderne mens en zijn voorgangers de afgelopen 3,5 miljoen jaar 99,9 procent van de tijd geleefd heeft van jagen en verzamelen. Juist dankzij het vetrijke dieet dat dankzij vleesconsumptie beschikbaar kwam, hebben onze hersenen op een gegeven moment de jump naar bewustzijn kunnen maken. Ongeveer 12.000 jaar geleden werden de eerste granen en beesten gedomesticeerd en werd het fundament gelegd voor onze huidige leefwijze (5000 jaar geleden de eerste steden en vijftig jaar geleden de bioindustrie en andere ellende). Op de tijdschaal van onze wordingsgeschiedenis is dat nog niet eens het begin van een scheet!
CONCLUSIE: Niet op stemmen.
Zo, en nu een broodje paling, met zeer gezonde vetten.
20 november 2006
Partij voor het Vee
Hondsmoe word ik er van, die belachelijke spotjes van de Partij voor de Dieren. Je vraagt je ook af hoe dom ze zijn, Maarten 't Hart, Kees van Kooten, Harry Mulisch en al die andere beroemde mensachtigen die als uithangbord lenen voor deze nonsens. Gisteren hoorde ik er weer een van een of ander beroemd teefje (de naam is me ontschoten): 'Dieren hebben gevoel en bewustzijn; ze kunnen alleen niet praten.' Wat een onzin!
1. De enige diersoort die over bewustzijn beschikt (oftewel: die kan reflecteren op wat hij doet en die verleden, heden en toekomst kan onderscheiden) is homo sapiens sapiens; mensapen (en misschien ook olifanten en dolfijnen) beschikken over een rudimentaire vorm van bewustzijn (het zogeheten 'episodisch bewustzijn') en verder is het een feest der impulsen (waar overigens niks mis mee is, maar dit terzijde).
2. Zoogdieren kunnen pijn voelen, dat is wel zeker. Maar vissen? Insecten? Reptielen? Weekdieren? Hoogstwaarschijnlijk net zoveel gevoel als een boom. Maar dat zijn dan ook van die levende wezens waar die zgn. Partij voor de Dieren zich niet zo druk om maakt (ja, ze willen het sportvissen verbieden, maar dat moet zijn om mensen te pesten, want over een verbod op vliegenmeppers of rattengif hoor je ze niet, die mierenneukers.
1. De enige diersoort die over bewustzijn beschikt (oftewel: die kan reflecteren op wat hij doet en die verleden, heden en toekomst kan onderscheiden) is homo sapiens sapiens; mensapen (en misschien ook olifanten en dolfijnen) beschikken over een rudimentaire vorm van bewustzijn (het zogeheten 'episodisch bewustzijn') en verder is het een feest der impulsen (waar overigens niks mis mee is, maar dit terzijde).
2. Zoogdieren kunnen pijn voelen, dat is wel zeker. Maar vissen? Insecten? Reptielen? Weekdieren? Hoogstwaarschijnlijk net zoveel gevoel als een boom. Maar dat zijn dan ook van die levende wezens waar die zgn. Partij voor de Dieren zich niet zo druk om maakt (ja, ze willen het sportvissen verbieden, maar dat moet zijn om mensen te pesten, want over een verbod op vliegenmeppers of rattengif hoor je ze niet, die mierenneukers.
14 november 2006
Column DvhN: Tsunami
Negenduizend jaar geleden werd de oostkust van Schotland en een groot deel van de kust van Doggerland (het verdronken land dat nu bedekt wordt door de Noordzee) getroffen door een tsunami. Duizend kilometer verderop, bij Noorwegen, was een gigantische landmassa in zee geschoven met een enorme vloedgolf als gevolg. De mesolithische jagers-verzamelaars die de kustgebieden bewoonden, waren kansloos.
Smeltende ijskappen lagen aan de basis van de ramp. Die waren weer het gevolg van de radicale opwarming van de aarde die rond 9600 voor Christus de gemiddelde temperatuur op aarde in vijftig jaar tijd met zeven graden deed stijgen. Dat leidde uiteindelijk tot een stijging van de zeespiegel van 120 meter en het ontstaan van de huidige kustlijn.
Een extra rij opgespoten eilanden boven de waddeneilanden had bij de tsunami van negenduizend jaar geleden weinig geholpen. Nou wijst vooralsnog niets erop dat de opwarming de komende jaren net zo dramatisch zal verlopen. Maar in combinatie met de overbevolking, de uitputting van grondstoffen en de drastische afname van de biodiversiteit op aarde zou het - of het nu over vijftig jaar is of over vijfhonderd jaar - nog wel eens veel ernstiger gevolgen kunnen hebben.
Probleem is natuurlijk dat als de geschiedenis één ding geleerd heeft het wel de onvoorspelbaarheid is van toekomstige ontwikkelingen, of het nu gaat om politiek of om het klimaat. We hebben geen flauw idee wat we precies moeten doen, dus roepen we maar wat. Dat een radicale reductie van ons energieverbruik (door de industrie aan te pakken, vliegen onbetaalbaar te maken en rigoureus te snijden in de welvaart) veel meer effect heeft dan een extra rijtje eilanden, staat ondertussen wel vast.
Maar daar win je nergens op aarde verkiezingen mee.
Smeltende ijskappen lagen aan de basis van de ramp. Die waren weer het gevolg van de radicale opwarming van de aarde die rond 9600 voor Christus de gemiddelde temperatuur op aarde in vijftig jaar tijd met zeven graden deed stijgen. Dat leidde uiteindelijk tot een stijging van de zeespiegel van 120 meter en het ontstaan van de huidige kustlijn.
Een extra rij opgespoten eilanden boven de waddeneilanden had bij de tsunami van negenduizend jaar geleden weinig geholpen. Nou wijst vooralsnog niets erop dat de opwarming de komende jaren net zo dramatisch zal verlopen. Maar in combinatie met de overbevolking, de uitputting van grondstoffen en de drastische afname van de biodiversiteit op aarde zou het - of het nu over vijftig jaar is of over vijfhonderd jaar - nog wel eens veel ernstiger gevolgen kunnen hebben.
Probleem is natuurlijk dat als de geschiedenis één ding geleerd heeft het wel de onvoorspelbaarheid is van toekomstige ontwikkelingen, of het nu gaat om politiek of om het klimaat. We hebben geen flauw idee wat we precies moeten doen, dus roepen we maar wat. Dat een radicale reductie van ons energieverbruik (door de industrie aan te pakken, vliegen onbetaalbaar te maken en rigoureus te snijden in de welvaart) veel meer effect heeft dan een extra rijtje eilanden, staat ondertussen wel vast.
Maar daar win je nergens op aarde verkiezingen mee.
13 november 2006
Zwevend
Ja, ik ben er ook zo eentje. Een zwevende kiezer. En 22 november nadert, dus de landing zal binnenkort moeten worden ingezet. Maar waar in vredesnaam? Ik heb al heel wat partijen versleten in mijn leven. Het begon met de PSP van Fred van der Spek. Ik ben zelfs nog een blauwe maandag lid geweest van die partij. Onvergeeflijk natuurlijk, maar ja: ik was achttien, dienstweigeraar en ook anderszins opstandig.
Na de PSP volgden PPR, twee keer PvdA (eenmaal vanwege Den Uyl en eenmaal vanwege Pronk), een keertje D66 (vanwege Van Mierlo, toen ik nog niet wist dat hij een vriend van Harry Mulisch was), een paar keer De Groenen, een paar keer Groen Links en GroenLinks, de laatste jaren vooral SP en bij de Europese verkiezingen van 2004 de Partij voor de Dieren (al had ik dat misschien beter kunnen verzwijgen).
En nu twijfel ik weer. Ik heb de Stemwijzer ingevuld en dat leverde GroenLinks op. Maar dat voelt al jaren niet goed meer. Ik heb ook www.kieskompas.nl ingevuld, een verbeterde en meer uitgebreide versie van de Stemwijzer. Daar kwam de ChristenUnie uit. Ondanks wat kleine ideologische obstakels (artikel 23, homo's en het primaat van de Bijbel) is dat in ieder geval een partij met mensen die nog integer zijn. Maar ja, nou zag ik gisteren weer dat André Rouvoet sinds 16 oktober op Hyves zit en na amper vier weken al 1427 vrienden had. Dat kan natuurlijk niet.
Toch maar eens het programma van de SGP bekijken.
Na de PSP volgden PPR, twee keer PvdA (eenmaal vanwege Den Uyl en eenmaal vanwege Pronk), een keertje D66 (vanwege Van Mierlo, toen ik nog niet wist dat hij een vriend van Harry Mulisch was), een paar keer De Groenen, een paar keer Groen Links en GroenLinks, de laatste jaren vooral SP en bij de Europese verkiezingen van 2004 de Partij voor de Dieren (al had ik dat misschien beter kunnen verzwijgen).
En nu twijfel ik weer. Ik heb de Stemwijzer ingevuld en dat leverde GroenLinks op. Maar dat voelt al jaren niet goed meer. Ik heb ook www.kieskompas.nl ingevuld, een verbeterde en meer uitgebreide versie van de Stemwijzer. Daar kwam de ChristenUnie uit. Ondanks wat kleine ideologische obstakels (artikel 23, homo's en het primaat van de Bijbel) is dat in ieder geval een partij met mensen die nog integer zijn. Maar ja, nou zag ik gisteren weer dat André Rouvoet sinds 16 oktober op Hyves zit en na amper vier weken al 1427 vrienden had. Dat kan natuurlijk niet.
Toch maar eens het programma van de SGP bekijken.
Abonneren op:
Posts (Atom)