Moi Salland

't Is weer eens wat anders, zo'n Nederlands hogedrukgebied: grijze luchten, vier graden, natte wegen en geen wind. Na anderhalve maand Girona vallen opeens wel andere dingen op, zoals de schoonheid van de molen van Hoonhorst. En voor een Catalaan is landgoed Rechteren misschien wel net zo spectaculair als Madremanya (ach, Madremanya...) Maar dan volgt een paar kilometer verderop dus café-restaurant Madrid als anticlimax.
Schokkend: de hondenkoppen zijn verdwenen en vervangen door nare nieuwe treinen.

Adéu Girona

Twintig graden was het vandaag en gisteren. Ik had er spijt van dat ik een jasje had aangetrokken op mijn laatste tochtje naar Adri en Cartella. Ach, Girona.