We kunnen natuurlijk wel doen alsof er belangrijker zaken zijn, maar het leven draait deze weken uiteraard maar om één ding: de Tour de France. Gelukkig is wielrennen nog een échte sport en geen schaamlap voor carnavaleske zuippartijen zoals de grote voetbaltoernooien. We worden – de Heer zij geprezen – dus niet dagelijks lastiggevallen door oranje gekken en al te overdreven aandacht in de media.
Daarvoor moeten we trouwens ook de Rabobank danken, want wat zou er gebeurd zijn als Robert Gesink wel had meegedaan aan de Tour? Onze oranjegekleurde landgenoten grijpen tegenwoordig immers elke gelegenheid aan om hun onlesbare feestdorst te bevredigen en na de etappe naar Hautacam is het zonneklaar dat Gesink zomaar de Tour had kunnen winnen. Waren al die vervloekte welpies weer uit hun holen gekropen! Wetenschappelijk onderzoek heeft overigens inmiddels aangetoond dat het bij oranjegekte gaat om een zeer kleine, maar zeer nadrukkelijk in de media aanwezige groep mensen, die allen behoren tot een zeer recent geëvolueerde, enigszins gedegenereerde ondersoort van de homo sapiens sapiens, de zogenoemde homo sapiens ludens neerlandensis. Maar dit geheel terzijde.
Dankzij de typisch Nederlandse lafheid en misplaatste voorzichtigheid van Erik Dekker en consorten kunnen we nu heerlijk rustig van deze Tour genieten, want ook voor successen van Thomas Dekker hoeven we immers niet te vrezen.
Nu alleen nog even ophouden met dat eeuwige gezanik over doping. Die demarrage van Riccardo Riccò op de Aspin! Dát is het leven!
